na zewnątrz czegoś

См. также в других словарях:

• zewnątrz — 1. przestarz. «poza obrębem czegoś (budynku, pomieszczenia, terenu, środowiska); poza granicami państwa, na zewnętrznej stronie czegoś; z wierzchu» dziś tylko w wyrażeniach: Na zewnątrz, z zewnątrz. Flagi wywieszono na zewnątrz budynku. Nosić… …   Słownik języka polskiego

• z zewnątrz — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spoza obrębu, spoza granic czegoś, po zewnętrznej stronie, na zewnątrz czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z zewnątrz słychać było hałas. Otynkować dom z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• na zewnątrz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w miejscu położonym poza obrębem czegoś, po stronie zewnętrznej czegoś lub w kierunku takiego miejsca od środka, wnętrza czegoś; także: na dworze, na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• od zewnątrz — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} ze strony zewnętrznej czegoś, z wierzchu czegoś; z zewnątrz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oglądać coś od zewnątrz. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wysunąć — dk Vb, wysunąćnę, wysunąćniesz, wysunąćsuń, wysunąćnął, wysunąćnęła, wysunąćnęli, wysunąćnięty, wysunąćnąwszy wysuwać ndk I, wysunąćam, wysunąćasz, wysunąćają, wysunąćaj, wysunąćał, wysunąćany 1. «sunąc przestawić coś na inne miejsce; umieścić… …   Słownik języka polskiego

• za — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na okres, w którym ma miejsce czynność; za panowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za Kazimierza Wielkiego. Za okupacji. Za moich młodych lat. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poza — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. pozazie; lm D. póz {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ułożenie ciała; postawa, pozycja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ćwiczyła przed lustrem różne pozy. Znieruchomiał w nienaturalnej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… …   Słownik języka polskiego

• wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… …   Słownik języka polskiego

• wypychać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypychaćam, wypychaća, wypychaćają, wypychaćany {{/stl 8}}– wypchać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}wypchnąć {{/stl 22}}{{stl 8}}IVa, wypychaćnę, wypychaćnie, wypychaćnij …   Langenscheidt Polski wyjaśnień